Sala samobójców

Dominik jest wrażliwym osiemnastolatkiem, zbliżającym się do egzaminu maturalnego. Pochłonięci robieniem kariery rodzice zapewniają synowi wszelkie wygody, łącznie z prywatnym szoferem wożącym go do renomowanego liceum i na zajęcia judo.

Szukający tożsamości chłopak przeżywa fascynację kolegą ze szkoły (Bartosz Gelner), z którym za namową rówieśników całuje się dla zgrywy na studniówce. Wkrótce za sprawą obiektu swoich uczuć zostaje upokorzony i pada ofiarą drwin znajomych na portalu społecznościowym. Skompromitowany w oczach szkolnych kolegów zamyka się w czterech ścianach, szukając azylu w wirtualnej rzeczywistości. W sieci poznaje tajemniczą, intrygującą Sylwię (Roma Gąsiorowska), która już dawno wycofała się z realnego życia. Dziewczyna wprowadza Dominika do "Sali samobójców", miejsca w sieci, w którym spotykają się ludzie pragnący odebrać sobie życie.

"Sala samobójców", otwierająca prestiżową sekcję "Panorama Special" na MFF w Berlinie, stawia JANA KOMASĘ w gronie najciekawszych twórców młodego pokolenia. Samodzielny debiut autora jednej z trzech nowel wchodzących w skład "Ody do radości", określanej manifestem nowego polskiego kina, to dzieło oryginalne i zadziwiająco dojrzałe. Paweł T. Felis pisał o filmie: "Jeśli reżyserzy debiutanci czymś grzeszą w Polsce najczęściej, to zachowawczością - są ostrożni do bólu, przewidywalni, zatrważająco nijacy. Jan Komasa do tej grupy nie należy. W "Sali samobójców" - debiucie mocnym i ważnym - udowadnia przede wszystkim, że reżyserski fach ma w małym palcu". Wskazywana przez krytyka "Gazety Wyborczej" odwaga i bezkompromisowość reżysera przejawia się nie tylko w podjęciu nieobecnego dotąd w naszym kinie tematu uzależnienia od Internetu. Chodzi także o stronę formalną. "Sala samobójców" to pierwszy polski obraz, w którym sekwencje aktorskie zostały połączone z komputerową animacją 3D. Drugie, animowane życie głównego bohatera powstało dzięki żmudnej, trwającej ponad rok pracy specjalistów od grafiki komputerowej. Wszystko po to, by film nie był jedynie dydaktyczną opowiastką, a przemawiał również do ludzi młodych, wychowanych w erze gier komputerowych.

Do roli zagubionego maturzysty, przedstawiciela podkreślającej swoją wrażliwość subkultury emo, reżyser wybrał Jakuba Gierszała. "Jakub Gierszał pojawił się na samym początku i bardzo silnie został mi w pamięci. Na castingi przyszło wielu bardzo ciekawych młodych aktorów, jednak to do Jakuba wróciłem - ma w sobie niezwykłą wrażliwość i inteligencję, jednocześnie doskonale rozumie współczesność, poza tym jest klasycznie piękny - taki właśnie miał być ekranowy Dominik" - charakteryzuje Komasa młodego aktora, znanego z wyrazistej drugoplanowej roli w koprodukowanym przez CANAL+ "Wszystko, co kocham". Rola Dominika, dzięki której Gierszał stał się odkryciem polskiego kina, przyniosła mu nominację do Orła, Złotą Kaczkę przyznawaną przez pismo "Film" oraz, z wyboru publiczności, Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego. W szkolnego kolegę Dominika wcielił się debiutujący na dużym ekranie Bartosz Gelner, znany z seriali "Czas honoru" i "Barwy szczęścia". Młodym wykonawcom towarzyszyli doświadczeni aktorzy. Agata Kulesza ("Skrzydlate świnie", "Róża", serial "Krew z krwi") wraz z Krzysztofem Pieczyńskim ("Jasminum", "Generał - zamach na Gibraltarze", "Uwikłanie") stworzyła doskonale uzupełniający się duet rodziców głównego bohatera. Należący do pokolenia wychowanego bez komputerów nie są w stanie dotrzeć do syna ani go zrozumieć. Jedna z trudniejszych ról w filmie przypadła Romie Gąsiorowskiej, o której reżyser mówi: "Roma posiada wewnętrzną siłę, która w zupełności przeniosła się do filmu - nadała mu mroczny, niebezpieczny charakter, a jednocześnie ukazała swoją własną potworną wrażliwość, która potrafi onieśmielić każdego".